Την όμορφη καλοκαιριάτικη βραδιά της 28ns Ιουνίου του 2001, κάτι μαγικό έμελλε να συμβεί στο κέντρο της Αθήνας. Ακριβώς μέσα στον χώρο -ίσως και στον χρόνο- του Ελληνικού Ναού του Ολυμπίου Διός, με φόντο την Ακρόπολη και ενώ το πρώτο τέταρτο της Σελήνης είχε αρχίσει να προβάλλει στον νυχτερινό ουρανό της Αθήνας, ο Βαγγέλης Παπαθανασίου διηύθυνε την Ωδή του πρός τον Μύθο. Την, θρυλική πλέον, Μυθωδία.Αν και οι Αθηναίοι είχαν ακούσει πολλά για τη συγκεκριμένη εκδήλωση και έβλεπαν τα τεράστια σκηνικά να αγκαλιάζουν τις κολώνες του αρχαίου ναού, στην πραγματικότητα ελάχιστα έγιναν γνωστά για όσα έλαβαν χώρα εκείνο το βράδυ.
Γιατί, ενώ πολλά έχουν λεχθεί και γραφτεί για το γεγονός αυτό, ελάχιστα είναι εκείνα τα οποία γνωρίζουμε γι' αυτό καθ' αυτό το έργο- τόσο για τη μουσική του, όσο και για τα λόγια του - κυρίως γι' αυτά. Λόγια τα οποία απαγγέλλονταν από μια πολυάριθμη χορωδία 150 ατόμων -αριστερά οι άνδρες και δεξιά οι γυναίκες και από δύο υψίφωνους, οι οποίοι είχαν έρθει ειδικά για τον σκοπό αυτό από τις Η.Π.Α., για να συνοδεύσουν με τις μοναδικές φωνητικές τους επικλήσεις, εκείνες της χορωδίας που, ταξιδεύοντας μαζί επάνω στη μουσική του Βαγγέλη Παπαθανασίου, συνόδευσαν την αποστολή της NASA «Mars Odyssey Mission» προς τον πλανήτη Άρη.
Ολόκληρη η συναυλία, από την παραμικρή λεπτομέρεια μέχρι και την ακριβή ώρα που θα παιζόταν το κάθε τμήμα της Μυθωδίας, σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε πλήρως από τη NASA, τη γνωστή Εθνική Αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος.
Η NASA επέλεξε την Ελλάδα -για την ακρίβεια, το ζήτησε σχεδόν ενάμισι χρόνο πριν από την Ελληνική Κυβέρνηση για να δημιουργήσει με τη βοήθεια της αριστουργηματικής μουσικής του Βαγγέλη Παπαθανασίου, μέσα από τον Ναό του Ολυμπίου Διός, τις «κατάλληλες συνθήκες» προκειμένου η αποστολή της προς τον Πλανήτη Άρη να στεφθεί με επιτυχία!
Εκείνες ακριβώς τις ώρες, η αποστολή έμπαινε στην πιο κρίσιμη φάση της: της προσέγγισης του διαστημοπλοίου σε κατάλληλο επίπεδο, ώστε να προετοιμαστεί για είσοδο σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη. Πράγμα που τελικά όχι μόνο έγινε με επιτυχία, αλλά, επιπλέον, ενώ η αποστολή ήταν προγραμματισμένη να τελειώσει την Τρίτη 31 Αυγούστου του 2004, μετά τη λεπτομερή χαρτογράφηση του Άρη, αποφασίστηκε να συνεχιστεί τουλάχιστον μέχρι και το τέλος της τρέχουσας δεκαετίας!
Η Μυθωδία αποτελείται συνολικά από 10 μέρη και μια εισαγωγή, ενώ διαρκεί κάτι περισσότερο από μία ώρα. Μέχρι προσφάτως, όσες προσπάθειες κι αν είχαν γίνει, στάθηκε αδύνατο να βρεθούν τα «λόγια» της χορωδίας και των υψιφώνων, αφού ακόμα και ο ίδιος ο Βαγγέλης Παπαθανασίου πλην πολύ χαλαρά και «υποτονικά»--υποστηρίζει ότι "δεν υπάρχουν γραμμένοι στίχοι, αλλά «φωνητικές παρεμβάσεις»".
Ωστόσο, όσο περισσότερο ακούει κάποιoς το έργο, τόσο εντονότερη έχει την αίσθηση ότι τα «λόγια» κάτι λένε. Αυτό είχε συμβεί και στον γράφοντα πολλές φορές στο παρελθόν και η εντύπωση ήταν, τρόπον τινά, εκείνη ενός... ακουστικού «ντε ζαβού».
Για αρχή, λοιπόν, καλό θα ήταν να εισέλθετε στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της Μυθωδίας (www.mythodea.com) και να ακούσετε το πρώτο μέρος της συμφωνίας, το οποίο αρχίζει να «παίζει» αυτόματα, μόλις φτάσετε στη σελίδα. Ακόμα καλύτερα, φροντίστε να προμηθευτείτε το CD και, στην ησυχία του προσωπικού σας χώρου, ακούστε τη συμφωνία μέρος - μέρος και συγκεντρωθείτε στα λόγια.
Από το 2003. έχουν γίνει από πολλούς αρκετές προσπάθειες για να αποκρυπτογραφηθούν τα λόγια της Μυθωδίας. Ωστόσο, η σημαντικότερη δουλειά φαίνεται ότι έχει γίνει από τη διαδικτυακή persona με το όνομα Εχετλαίος.
Ο Εχετλαίος με ειδική κάρτα ήχου και κατάλληλο software κατόρθωσε να απομονώσει τις διάφορες συχνότητες των μερών του έργου και να αποκωδικοποιήσει το «λιμπρέτο» της Μυθωδίας!
Παρακάτω παραθέτουμε τα «λόγια» αυτά, που μέσα από μια συναυλία πλήρως οργανωμένη και χρηματοδοτημένη από τη NASA, συνόδευσαν τη σοβαρότερη αποστολή της έως σήμερα προς στον Άρη. Συναυλία η οποία, τη στιγμή της εκτέλεσής της, εκπεμπόταν με ειδικά δορυφορικά κάτοπτρα της NASA προς το ουράνιο στίγμα της περιοχής του πλανήτη Άρη και του διαστημοπλοίου της NASA που τον πλησίαζε!
Μέρος 1o:
ο) ΔΙ.... Α Ε.... ΛΑ (10 φορές)
ΕΛΑ
ΔΙ... Α Ε... ΡΩ... ΤΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ... ΕΛΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΖΗ... ΤΟ ΣΥ Ε... ΛΑ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ (2 φορές)
ΔΙ..Α ΣΥ ΘΕ ΜΟΥ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ (3 (φορές)
ΕΣΟ ΜΕΝ ΣΥ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ (3 (φορές)
ΕΝ ΖΗΝ ΘΕ... ΟΣ (2 (φορές)
ΖΗ... ΤΟ TE ΤΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΘΕΕ (2 φορές)
ΜΟΝΗ ΤΕ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ (2 (φορές)
ΠΑΙ ΖΕΥ ΠΑΙ ΔΗ ΠΑΙ ΔΗ (2 (φορές)
Μέρος 2o
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ (4 (φορές)
**ΔΙ-
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
** ΑΤΕ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
** ΤΗΝ ΔΗ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
** ΜΗ... ΤΡΑ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟΝΤΟΣ ΔΙΗ
... ΛΑ ΔΙ... Ι... ΑΑ... ΑΑ ΔΕΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΔΕΟΜΕΝ ΣΟΙ ΔΕΟΜΕΝ (;) ΔΕΟΜΕΝΟΙ (4 φορές)
Πολύ σωστά έχετε καταλάβει. Είναι ακριβώς αυτό: Μια επίκληση προς τον Δια, τον «θεό όλων των θεών», κατά τους αρχαίους Έλληνες!
Απίστευτο δεν είναι; Να συνοδεύει η NASA, εν έτει 2001, μια επιστημονικότατη αποστολή της με ωδές προς τον Δία; Γιατί; Μήπως, τελικά, αυτό που επιμελώς, δεν προβάλλεται για χιλιάδες χρόνια, η σημερινή επιστήμη το αναγνωρίζει και το θεωρεί την αληθινή οδό προς τη γνώση;
Εξάλλου, στο β' τμήμα του 1ου μέρους, οι φράσεις με τα αστεράκια που άδονται από τη γυναικεία χορωδία, καλούν μαζί με τον Δία και τη θεά Δήμητρα. Γιατί;
Έχει εκφραστεί η άποψη ότι έτσι εστάλη το σήμα σε "εκείνους" που παρακολουθούν»!!, ότι τα Ελευσίνια θα ξαναρχίσουν να τελούνται και οτι ήδη εκκίνησαν από εκείνο το βράδυ! Ακόμα, έχει λεχθεί ότι, εκείνο το βράδυ του Ιουνίου του 2001, η ανθρωπότητα έγινε μάρτυρας της πρώτης επίσημης δήλωσης -από ένα μικρό ίσως τμήμα της παγκόσμιας εξουσίας του πλανήτη περί του ποιοι θεωρεί ότι είναι οι πραγματικοί άρχοντες του κόσμου και του διαστήματος...
Με μεγάλη προσοχή, πρέπει να εστιάσουμε στα φωνητικά του 4ου και χρονικά μεγαλύτερου μέρους της συμφωνίας- διότι εμφανίζει τη μεγαλύτερη «απόκρυψη» στο τι λένε τα vocals. To ίδιο μέρος έχει πολλές και κλιμακούμενες αλλαγές, επανάληψη κάποιου αδιευκρίνιστου ακόμα μουσικο-χορωδιακού μοτίβου, ενώ τελειώνει με μια σειρά συμφωνικών effects που παραπέμπουν υποσυνείδητα σε εντάσεις γένεσης και δημιουργίας.
Το χαρακτηριστικότερο όμως όλων είναι ότι, το βράδυ της συναυλίας, ενώ αυτό το 4ο μέρος τελείωνε πάνω από τον ναό του Ολυμπίου Διός, εκείνες τις στιγμές ξεπρόβαλε μέσα από τους στύλους, ολοφώτεινος ο Αρης και, στα δεξιά του, στο ουράνιο στερέωμα, ο αστέρας Πάρις του αστερισμού του Ωρίωνα.
Για να μπορέσει όποιος το επιθυμεί να έχει μια πλήρη μουσική και νοητική εικόνα της ΜΥΘΩΔΙΑΣ, είναι αναγκαίο να ακούσει το κάθε μέρος ξεχωριστά, ενώ παράλληλα να ακολουθεί τα φωνητικά που το συνοδεύουν. Ακόμα προτιμότερο θα ήταν να προσηλωθεί κάποιος στο έργο, μέσω του σχετικού DVD που κυκλοφορεί.
Βεβαίως, παραμένουν αναπάντητα κάποια ερωτήματα όπως: Γιατί η NASA προχώρησε σε αυτήν τη συναυλία; Γιατί επελέγη ο Βαγγέλης ΠαπαΘανασίου; Γιατί δεν έχουν εκδοθεί και κυκλοφορήσει επισήμως τα φωνητικά του έργου; Ειδικό δε, γιατί η συγκεκριμένη συναυλία συνδυάστηκε με την αποστολή διαστημοπλοίου στο Άρη; Και τι ακριβώς κάνει τελικά σήμερα αυτό το διαστημόπλοιο;
(D1ment1a: Το παραπάνω video είναι από εκείνα που βασίζονται στην ερμηνεία του Εχετλαίου)
Του Γ.Πηλιούνη σε παλαιότερο περιοδικό «Τρίτο Μάτι».
eleftheri-epistimi.blogspot.com
(D1ment1a: Στο διαδίκτυο και ειδικότερα στο youtube υπάρχουν πάρα πολλές αναλύσεις των στίχων της Μυθωδίας αλλά όλες υποστηρίζουν ότι οι στίχοι αποτελούν παράκληση προς τον Διά. Η παραπάνω είναι μία ανάλυση από τις πολλές. Αν αφήσουμε στην άκρη τις ερμηνείες που πολλοί προσπάθησαν να δώσουν στους στίχους και δούμε την μυθωδία απλά σαν γεγονός, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε προς τι όλο αυτό? Γιατί η NASA έγινε χορηγός μιας τέτοιας εκδήλωσης? Γιατί στους στύλους του Ολυμπίου Διός? Γιατί να στείλει την συναυλία στην αποστολή της? Γιατί μόνο Έλληνας συνθέτης? Γιατί να μην γίνει το ίδιο και στην Κίνα ή στην Αίγυπτο ή στην Ινδία? Γιατί να σχεδιαστεί ένα μόνο χρόνο πριν και να έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα? Δεν γνωρίζω τον σκοπό της NASA, δεν γνωρίζω το αποτέλεσμα της συναυλίας ούτε το μυστικό της, αλλά σίγουρα με προβληματίζει το όλο γεγονός και καλό θα είναι να μην το αγνοήσουμε εντελώς όπως έκαναν οι περισσότεροι και ας μην μείνει στο μυαλό μας απλά ως μια φυσιολογική συναυλία.)
link1, link2
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου