Με τα καλά και τα στραβά του, το ανθρώπινο είδος είναι ξεχωριστό. Ποιά είναι όμως τα στοιχεία, σύμφωνα με το livescience.com, τα οποία μας διαχωρίζουν από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο ?
Τα περισσότερα ζώα αναπαράγονται μέχρι να πεθάνουν, αλλά ο άνθρωπος συνεχίζει κανονικά τη ζωή του για πολύ καιρό αφότου σταματήσει να κάνει παιδιά. Αυτό μπορεί να οφείλεται στους κοινωνικούς δεσμούς που αναπτύσσονται: σε πολυμελείς οικογένειες, οι παππούδες και οι γιαγιάδες συμβάλουν στην επιτυχία των οικογενειών τους, καιρό αφότου οι ίδιοι σταματήσουν την τεκνοποίηση.
Οι άνθρωποι παραμένουν υπό τη φροντίδα των γονέων τους παραπάνω από τα υπόλοιπα θηλαστικά. Αν ανεξαρτητοποιούνταν γρηγορότερα, θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερους δικούς τους απογόνους, οι οποίοι θα βοηθούσαν στην εξελικτική γραμμή του είδους. Ωστόσο όλα έχουν να κάνουν με τον χρόνο ανάπτυξης του εγκεφάλου μας, ο οποίος χρειάζεται αρκετό χρόνο για να ωριμάσει.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος που κοκκινίζει, ένα χαρακτηριστικό το οποίο ο Δαρβίνος ονομάζει «τη πιο περίεργη και τη πιο ανθρώπινη από όλες τις εκφράσεις». Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος γιατί οι άνθρωποι κοκκινίζουν, αποκαλύπτοντας έτσι ακούσια τα συναισθήματά τους. Το μόνο βέβαιο είναι ότι κρατάει, όσο μπορεί, το είδος μας ειλικρινές.
Η ικανότητα του ανθρώπου να ελέγχει τη φωτιά βοήθησε τους προγόνους μας να περιηγούνται τις νυχτερινές ώρες και να κρατούν μακριά τα νυκτόβια αρπακτικά πουλιά.
Η ζέστη της φωτιάς μας βοήθησε επίσης να επιβιώσουμε σε κρύα περιβάλλοντα και μας προσέφερε το μαγείρεμα, από το οποίο ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν πως επηρεάζεται η εξέλιξη του ανθρώπου. Οι μαγειρεμένες τροφές είναι ευκολότερες στην πέψη, ενώ ενδέχεται να συμβάλλουν στην μείωση του αριθμού των δοντιών και στη μεταβολή του μεγέθους του εντέρου.
Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να λέγονται και «γυμνοί πίθηκοι». Ωστόσο, κανένας, στην πραγματικότητα, δεν κυκλοφορεί γυμνός. Αντίθετα, είμαστε οι μοναδικοί στον κόσμο, οι οποίοι φοράμε ρούχα. Η ανάπτυξη του ρουχισμού έχει επηρεάσει και την εξέλιξη άλλων ειδών, όπως για παράδειγμα τη ψείρα του σώματος, η οποία δεν προσκολλάται πλέον στα μαλλιά, αλλά στα ρούχα.
Χωρίς αμφιβολία, το γνώρισμα που μας κάνει να ξεχωρίζουμε περισσότερο σε σχέση με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο είναι η περίπλοκη μορφή του εγκεφάλου μας. Οι άνθρωποι δεν έχουν τον μεγαλύτερο εγκέφαλο στον πλανήτη -αυτά τα πρωτεία ανήκουν στις φάλαινες. Ο ανθρώπινος εγκεφαλος ζυγίζει μόνο 3 κιλά όταν αναπτυχθεί πλήρως, ωστόσο μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε και να σκεφτόμαστε διαφορετικά από όλα τα ζώα. Μερικές φορές μάλιστα ένας ανθρώπινος εγκέφαλος δημιούργησε καλλιτεχνικά (και όχι μόνο) αριστουργήματα.
Αντίθετα με διάφορες δημοφιλείς παρανοήσεις, οι άνθρωποι δεν είναι τα μόνα ζώα, τα οποία έχουν αντιτάξιμους αντίχειρες, καθώς το ίδιο συμβαίνει με τα περισσότερα θηλαστικά. Αυτό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να ενώσουμε τους αντίχειρες με τα υπόλοιπα δάχτυλα και το ότι μπορούμε να στρέψουμε όλα τα δάχτυλά μας στη βάση του χεριού. Αυτό μας δίνει ισχυρό κράτημα και επιδεξιότητα στο τρόπο με τον οποίο κρατάμε και χρησιμοποιούμε τα διάφορα εργαλεία.
Συγκριτικά με τους πιθήκους, τα γενετικά μας «ξαδέρφια», είμαστε σχετικά άτριχοι. Ωστόσο, το μέρος του κεφαλιού στο οποίο υπάρχουν τα μαλλιά, διαθέτει τόσους θήλακες τριχών όσο και τα υπόλοιπα πρωτεύοντα θηλαστικά, με μόνη διαφορά ότι οι άνθρωποι έχουμε συνήθως πιο λεπτές, πιο κοντές και πιο ελαφρές τρίχες.
9. Όρθια στάση
Οι άνθρωποι είναι τα μοναδικά θηλαστικά, τα οποία στέκονται όρθια στα πόδια τους, ώστε να μετακινούνται. Αυτή η στάση απελευθερώνει τα χέρια και μας επιτρέπει να χρησιμοποιούμε εργαλεία. Ως αποτέλεσμα, βέβαια, η οσφυϊκή καμπύλη στο κάτω μέρος της πλάτης, η οποία μας βοηθά να διατηρούμε την ισορροπία μας, μας κάνει περισσότερο ευάλωτους στους μυικούς πόνους στη πλάτη και οι εξελικτικές αλλαγές στα οστά της λεκάνης έκαναν τον τοκετό πολύ πιο επικίνδυνο για εμάς, απ' ό,τι για τα υπόλοιπα ζώα. Έναν αιώνα πριν, για παράδειγμα, ο τοκετός ήταν η κύρια αιτία θανάτου στις γυναίκες.
10. Ομιλία
Ο ανθρώπινος λάρυγγας βρίσκεται σε χαμηλότερο σημείο του λαιμού σε σχέση με αυτόν του χιμπατζή και αποτελεί ένα από τα όργανα που καθιστούν εφικτή την ανθρώπινη ομιλία. Οι πρόγονοί μας γεννήθηκαν με τέτοιου είδους λάρυγγες, για πρώτη φορά, πριν 350.000 χρόνια. Επίσης διαθέτουμε διαφορετικό υοειδές οστό, ένα πεταλοειδές κόκκαλο κάτω από τη γλώσσα, το οποίο μας επιτρέπει, κάθε φορά που μιλάμε, να αρθρώνουμε λέξεις.
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου