Σε απόσταση μικρότερη των 160 χιλιομέτρων από το Λας Βέγκας, στη Νεβάδα, βρίσκονται οι πιο διάσημες μυστικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του πλανήτη.
Οι φήμες για τη συγκεκριμένη βάση οργιάζουν. Αν και είναι γνωστή με πολλά ονόματα, οι περισσότεροι την αποκαλούν με το όνομα που της έδωσε η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας: Περιοχή 51.
Υπάρχουν διάφορες θεωρίες σχετικά με την ονομασία της Περιοχής 51. Η επικρατέστερη είναι πως ονομάστηκε έτσι επειδή γειτονεύει με την NTS (Nevada Test Site). Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας χρησιμοποιούσε την NTS ως περιοχή δοκιμών πυρηνικών βομβών. Η NTS είναι χαρτογραφημένη ως ένα δίκτυο
τετραγώνων που απαριθμούνται από το 1 ως το 30 (με ελάχιστες παραλείψεις). Η Περιοχή 51, παρόλο που δεν ανήκει σε αυτό το δίκτυο, συνορεύει με την Περιοχή 15. Πολλοί ισχυρίζονται πως η περιοχή ονομάστηκε έτσι από τον μεταγραμματισμό του 1 και του 5 της γειτονικής περιοχής. Μια άλλη δημοφιλής θεωρία είναι πως ο αριθμός 51 επελέγη επειδή δεν υπήρχε περίπτωση να τον χρησιμοποιήσει η NTS στο μέλλον (σε περίπτωση που η NTS εξαπλωνόταν).
Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση του ονόματος Περιοχή 51 προέρχεται από την ταινία της εταιρίας Lockheed Martin. Υπάρχουν επίσης μη απόρρητα έγγραφα από τις δεκαετίες του '60 και του '70 που αναφέρονται στη βάση με την ονομασία Περιοχή 51. Σήμερα, οι αξιωματούχοι, όταν μιλούν δημοσίως, αναφέρουν την περιοχή ως τοποθεσία επιχειρήσεων κοντά στη Λίμνη Γκρουμ -όλες οι επίσημες ονομασίες για την περιοχή είναι απόρρητες.
Το όνομα από μόνο του γεννά σκέψεις για κυβερνητικές συνομωσίες, μυστικά «μαύρα» αεροσκάφη και εξωγήινες τεχνολογίες. Γεγονότα, μύθοι και θρύλοι περιπλέκονται μαζί με τέτοιο τρόπο που δύσκολα πλέον κάποιος ξεχωρίζει την πραγματικότητα από την επιστημονική φαντασία.
Τι συμβαίνει, όμως, πραγματικά σε αυτές τις εγκαταστάσεις; Γιατί η κυβέρνηση, παρόλο που γνωρίζει, αρνείται την ύπαρξή της από τη δεκαετία του '90; Γιατί υπάρχουν τόσοι περιορισμοί πάνω από τον εναέριο χώρο της βάσης, που απαγορεύεται να πετάξει από πάνω ακόμα και στρατιωτικό αεροσκάφος; Υπάρχει άραγε οποιαδήποτε σχέση με το Ρόσγουελ, στο Νέο Μεξικό;
Κάθε μία ερώτηση από αυτές φαίνεται πως έχει εκατομμύρια διαφορετικές απαντήσεις. Κάποιες απαντήσεις φαίνονται αρκετά πειστικές, ενώ άλλες αγγίζουν τα όρια του παραλογισμού.
Η τοποθεσία της Περιοχής 51
Οι συντεταγμένες της Περιοχής 51 είναι 37ο14'36.52”N, 115ο48'41.16”W. Όποιος διαθέτει Google Earth μπορεί να πληκτρολογήσει «Περιοχή 51» το πεδίο «Πτήση προς» και θα έχει μία εξαιρετική εικόνα της περιοχής.
Για δεκαετίες, η βάση παρέμενε κρυμμένη σχεδόν από τους πάντες και τα πάντα, αλλά το 1988 ένας σοβιετικός δορυφόρος φωτογράφησε τη βάση. Διάφορες εφημερίδες και περιοδικά πήραν τις φωτογραφίες και τις δημοσίευσαν. Παρόλα αυτά, η απόκρυψη της βάσης παραμένει υψίστης σημασίας. Στα σύνορα με τη βάση βρίσκεται η αποξηραμένη λίμνη Γκρουμ. Στα δυτικά βρίσκεται η NTS, ενώ σε απόσταση 40 χιλιομέτρων βόρεια της βάσης βρίσκεται η πόλη Ρέιτσελ της Νεβάδα. Η βάση καταλαμβάνει ένα μικρό μέρος της τεράστιας έκτασης των 365 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αποτελείται από ένα υπόστεγο, ένα φυλάκιο, μερικές δορυφορικές κεραίες, κάποιους κοιτώνες, μία μικρή αίθουσα, γραφεία, δρόμους και καταφύγια. Τα καταφύγια είναι φτιαγμένα έτσι ώστε τα αεροσκάφη να μπορούν να κρυφτούν άμεσα όταν περνάει από πάνω τους δορυφόρος. Κάποιοι ισχυρίζονται πως από ψηλά μπορείς να δεις μόνο ένα πολύ μικρό κομμάτι των εγκαταστάσεων. Υπάρχει η υποψία πως τα κτήρια της επιφάνειας βρίσκονται πάνω από μία υπόγεια βάση, που μοιάζει με λαβύρινθο. Κάποιοι ισχυρίζονται πως οι υπόγειες εγκαταστάσεις είναι πάνω από 40 ορόφους, και πως συνδέονται μέσω ενός υπόγειου σιδηροδρόμου με άλλες περιοχές στο Λος Άλαμος, την περιοχή Γουάιτ Σαντς και το Λος Άντζελες. Οι σκεπτικιστές υποστηρίζουν πως για να φτιαχτεί μια τόσο μεγάλη κατασκευή θα χρειαζόταν ένα τεράστιο εργατικό δυναμικό, θα έπρεπε να αφαιρεθούν τόνοι χώματος και να μεταφερθούν κάπου αλλού, ενώ θα χρειάζονταν και τεράστιες ποσότητες τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών. Η έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων φαίνεται να πείθει τους σκεπτικιστές πως οι εγκαταστάσεις είναι μόνο αυτό που φαίνεται στην επιφάνεια, ενώ όσοι πιστεύουν στ' αλήθεια τα περί μυστικών εγκαταστάσεων, φαίνεται να απορρίπτουν τις αμφιβολίες των σκεπτικιστών.
Τι συμβαίνει, λοιπόν, πραγματικά σε αυτή τη βάση; Σύμφωνα με την Πολεμική Αεροπορία, οι εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται «για τη δοκιμή τεχνολογιών και συστημάτων εκπαίδευσης λειτουργιών που είναι εξαιρετικά σημαντικές για την αποτελεσματικότητα των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ και την ασφάλεια της χώρας.» Οτιδήποτε έχει σχέση με τις εγκαταστάσεις και τα προγράμματα που υλοποιούνται μέσα στη βάση είναι άκρως απόρρητο. Αυτό που είναι γνωστό είναι πως η Πολεμική Αεροπορία, η CIA και η Lockheed χρησιμοποίησαν τη βάση για δοκιμαστικές πτήσεις και πειραματικά, μυστικά αεροσκάφη, γνωστά και ως μαύρα αεροσκάφη. Η βάση χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη και τη δοκιμή τεχνολογιών αιχμής, όπως το κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2 και το μαχητικό Stealth F-117A.
Μέτρα ασφαλείας και απόρρητο
Η πρόσβαση στη βάση δεν είναι απλώς περιορισμένη. Τόσο η βάση όσο και οι δραστηριότητες στο εσωτερικό της είναι άκρως απόρρητες. Η απομακρυσμένη τοποθεσία της βοηθά στη διατήρηση των δραστηριοτήτων της μεταφορικά κάτω από το ραντάρ, όπως και η εγγύτητά της στην NTS. Μετά από αρκετές εδαφικές κατασχέσεις, η βάση είναι περικυκλωμένη από εκατοντάδες στρέμματα έρημου τοπίου, ώστε να παραμένει μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Για πολλά χρόνια, οι παρατηρητές μπορούσαν να περπατήσουν μέχρι τα υπερυψωμένα σημεία του Γουάιτ Σάιντς Πικ ή του Φρίντομ Ριτζ και να δουν τη βάση, αλλά η Πολεμική Αεροπορία πήρε και αυτές τις περιοχές στην ιδιοκτησία της. Σήμερα, ο μόνος τρόπος για να μπορέσει κάποιος να δει τη βάση (εκτός βέβαια και αν δουλεύει σε αυτή) είναι να κάνει την άκρως κουραστική διαδρομή μέχρι την κορυφή του Τίκαμπου Πικ, που βρίσκεται 42 χιλιόμετρα μακριά από τις εγκαταστάσεις. Για πολλά χρόνια, οι χαρτογράφοι δεν συμπεριελάμβαναν τις εγκαταστάσεις σε κανέναν χάρτη. Ναι μεν η Περιοχή 51 εμπίπτει εντός των ορίων της αεροπορικής βάσης Νέλλις, αλλά ο δρόμος που οδηγεί στις εγκαταστάσεις δεν απεικονιζόταν πουθενά. Σήμερα, η τοποθεσία της βάσης είναι γενικά γνωστή, αλλά για πολλά χρόνια οι αξιωματούχοι έκαναν τα πάντα προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο για την ακριβή της τοποθεσία.
Όλοι όσοι εργάζονται στην Περιοχή 51, είτε είναι στρατιωτικοί είτε πολίτες, υποχρεούνται να υπογράψουν όρκο, με τον οποίο δεσμεύονται ότι δεν θα αποκαλύψουν ποτέ τίποτα. Τα κτήρια στη συγκεκριμένη περιοχή δεν έχουν παράθυρα και έτσι κανείς από τους εργαζόμενους δεν μπορεί να δει και δεν γνωρίζει τίποτα πέραν των καθηκόντων του εντός της βάσης. Από κάποιες αναφορές, υπάρχουν διάφορες ομάδες που εργάζονται ταυτοχρόνως σε παρόμοια προγράμματα, αλλά οι επιτηρητές τους φροντίζουν να διατηρούν κρυφά τα σχέδια της μίας ομάδας από την άλλη. Όταν γίνεται δοκιμή ενός μυστικού αεροσκάφους, οι αξιωματούχοι απαιτούν από όλους τους εμπλεκομένους υπαλλήλους να παραμείνουν εντός των εγκαταστάσεων, μέχρι να τελειώσει η δοκιμή και να επιστρέψει το αεροσκάφος στο υπόστεγο.
Πρόσβαση στην Περιοχή 51
Οι περισσότεροι απ' όσους πηγαίνουν στη βάση, φτάνουν με ένα Boeing 737 ή 727, το οποίο δεν φέρει διακριτικά στοιχεία. Τα αεροσκάφη αναχωρούν από το Διεθνές Αεροδρόμιο ΜακΚάραν στο Λας Βέγκας. Κάθε αεροσκάφος, για την επικοινωνία του με τον πύργο ελέγχου, χρησιμοποιεί τη λέξη «Τζάνετ», η οποία ακολουθείται από 3 ψηφία.Ο εναέριος χώρος πάνω από την Περιοχή 51 είναι γνωστός ως R-4808, και απαγορεύεται η πτήση σε οποιοδήποτε εμπορικό ή στρατιωτικό αεροσκάφος, που δεν ανήκει στην ίδια τη βάση (εκτός φυσικά από τα αεροσκάφη Τζάνετ). Κάποιοι πιστεύουν ότι η Περιοχή 51 ανήκει είτε στην Αεροποτική Βάση Έντουαρντς της Καλιφόρνια είτε στη Νέλλις της Νεβάδα, παρόλο που οι πιλότοι αυτών των βάσεων απαγορεύεται να πετάξουν στον εναέριο χώρο της Περιοχής 51. Για την ακρίβεια, όσοι πιλότοι πετούν σε μία από τις ουδέτερες ζώνες γύρω από την R-4808, τιμωρούνται από τις μονάδες τους, ενώ κάποιοι υποστηρίζουν πως η ποινή αυτή είναι ιδιαίτερα επιεικής. Κάθε φορά που κάποιος πιλότος πετάει σε μία από τις ουδέτερες ζώνες, η εκπαιδευτική άσκηση αμέσως τερματίζεται και ο πιλότος παίρνει εντολή να επιστρέψει πίσω, στη βάση του. Η πτήση εντός του εναέριου χώρου R-4808 θεωρείται αρκετά σοβαρό αδίκημα και οι πιλότοι μπορούν να βρεθούν ακόμα και ενώπιον του αεροδικείου, να διωχθούν από το σώμα ή να τιμωρηθούν με ποινή φυλάκισης.
Ζεύγη ανδρών, που δεν ανήκουν στον στρατό, περιπολούν την περίμετρο της περιοχής. Οι φύλακες αυτοί είναι πολίτες, τους οποίους έχουν προσλάβει εταιρίες, όπως η Wackenhut και η EG&G, και συνήθως είναι καμουφλαρισμένοι. Οδηγούν 4x4 γύρω-γύρω στην περιοχή, κρατώντας μακριά οποιοδήποτε αδιάκριτο βλέμμα βρίσκεται κοντά στα σύνορα της Περιοχής 51. Υποτίθεται πως οι οδηγίες που έχουν είναι να αποφύγουν την επαφή με τους εισβολείς, εάν είναι δυνατόν, και να αντιδράσουν με τον ίδιο τρόπο είτε πρόκειται για απλό παρατηρητή είτε για εισβολέα. Εάν κάποιος τους φαίνεται ύποπτος, οι φύλακες θα πρέπει να καλέσουν τον σερίφη της περιοχής και να αναλάβει εκείνος την υπόθεση. Υπάρχουν φήμες πως οι πιλότοι των ελικοπτέρων χρησιμοποιούν περιστασιακά παράνομες τακτικές, όπως οι πολύ χαμηλές πτήσεις κοντά στους παραβάτες, ώστε να τους αναγκάσουν να φύγουν.
Άλλα μέτρα ασφαλείας είναι οι αισθητήρες που είναι φυτεμένοι στην περίμετρο της βάσης. Οι αισθητήρες αυτοί ανιχνεύουν οποιαδήποτε κίνηση, και κάποιοι πιστεύουν πως μπορούν ακόμα και να ξεχωρίσουν τη διαφορά μεταξύ ενός ζώου και ενός ανθρώπου. Από τότε που η Περιοχή 51 θεωρήθηκε καταφύγιο άγριας ζωής, ήταν πολύ σημαντικό να κατασκευαστούν προειδοποιητικές συσκευές που δεν μπορούν εύκολα να ξεγελαστούν από ένα διερχόμενο ζώο. Μία θεωρία είναι πως οι αισθητήρες μπορούν να εντοπίσουν τη μυρωδιά ενός διερχόμενου πλάσματος (οι αισθητήρες εντοπίζουν μία υπογραφή αμμωνίας). Αν και η θεωρεία αυτή δεν έχει τεκμηριωθεί, είναι σίγουρο πως υπάρχουν θαμμένοι αισθητήρες στην περίμετρο της Περιοχής 51. Ένας κάτοικος της πόλης Ρέιτσελ, ονόματι Τσακ Κλαρκ, έχει ανακαλύψει αρκετούς από αυτούς τους αισθητήρες, και κάποια στιγμή η Πολεμική Αεροπορία τον κατηγόρησε για παρεμβολή στα σήματα των συσκευών, διατάζοντάς τον να επιστρέψει τους αισθητήρες αλλιώς θα τιμωρηθεί -σύμφωνα με αναφορές, ο Κλαρκ συμμορφώθηκε.
Τα αεροσκάφη της Περιοχής 51
Η Περιοχή 51 οφείλει την ύπαρξή της στα προγράμματα των μυστικών αεροσκαφών. Αρχικά, η Περιοχή 51 χρησιμοποιήθηκε ως βάση δοκιμών των κατασκοπευτικών αεροσκαφών U-2 της Lockheed. Το κατασκοπευτικό U-2 είναι ένα επιβεβαιωμένο πρόγραμμα της Περιοχής 51. Η Lockheed συνεργάστηκε με τη CIA για την κατασκευή ενός αεροπλάνου, που θα μπορούσε να πετάει σε μεγάλο ύψος και να κατασκοπεύει άλλα κράτη. Το U-2 μπορούσε να πετάξει σε ύψος 70.000 ποδών και ήταν αρκετά καλό στις αναγνωστικές αποστολές για αρκετά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής του U-2, η Lockheed και η CIA συνειδητοποίησαν πως πολύ σύντομα θα χρειάζονταν ένα πιο προηγμένο αεροσκάφος, επειδή η πυραυλική τεχνολογία της Σοβιετικής Ένωσης είχε προχωρήσει με ταχύτατους ρυθμούς. Το 1960, η ΕΣΣΔ κατέρριψε ένα U-2, επιβεβαιώνοντας τις εν λόγω ανησυχίες.
Οι μηχανικοί σχεδίασαν ένα αεροσκάφος -με την ονομασία Suntan- το οποίο απετέλεσε τον διάδοχο του U-2. Μπορούσε να πετάξει με ταχύτητες που άγγιζαν τα 2.5 mach (σχεδόν 3220 χιλιόμετρα την ώρα). Το Suntan χρησιμοποιούσε ως καύσιμο υγρό υδρογόνο, το οποίο συντέλεσε στην έσχατη κατάρρευσή του. Οι μηχανικοί αποφάσισαν πως ήταν πολύ ακριβή η κατασκευή υποδομής για τα καύσιμα ώστε να μπορεί να πετάει το Suntan και έτσι η κυβέρνηση ακύρωσε το πρόγραμμα.
Το Α-12, που μετέπειτα έγινε γνωστό με τον όνομα SR-71 “Blackbird”, έγινε ο πραγματικός διάδοχος του U-2. Το Α-12 ήταν ένα πρωτότυπο μοντέλο, που σταδιακά εξελίχθηκε στο SR-71. Τα αεροσκάφη αυτά μπορούσαν να πετάξουν με ταχύτητα 3 mach (σχεδόν 3700 χιλιόμετρα την ώρα) και σε ύψος που έφτανε τα 90.000 πόδια.
Τα Tacit Blue και Have Blue ήταν οι πρώτες επιτυχημένες προσπάθειες δημιουργίας ενός Stealth. Το Tacit Blue ήταν ένα περίεργο αεροσκάφος, που έμοιαζε με φάλαινα. Ήταν σχεδιασμένο να πετάει χαμηλά, και να χρησιμεύει ως αναγνωριστικό. Το Have Blue ήταν ένα πρωτότυπο του μαχητικού Stealth F117-A. Το Have Blue αφίχθη για πρώτη φορά στην Περιοχή 51 το 1977. Το μαχητικό Stealth παρέμεινε μυστικό μέχρι τα επίσημα αποκαλυπτήριά του από την Πολεμική Αεροπορία το 1990.
Το Bird of Prey πήρε το όνομά του από το Star Trek. Πρόκειται για ένα βομβαρδιστικό με τεχνολογία stealth. Ο σχεδιασμός του είναι πολύ παράξενος και κάποιοι λένε πως είναι πολύ ασταθές σε χαμηλές ταχύτητες λόγω του περίεργου σχεδιασμού των φτερών του.
Ένα φημολογούμενο πρόγραμμα της Περιοχής 51, το TR3A Black Manta, θα μπορούσε να είναι ο πιθανός διάδοχος του μαχητικού Stealth, ή ένα από τα πολλά είδη μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Σήμερα, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, γιατί δίνουν στον στρατό μεθόδους και πληροφορίες χωρίς να διακινδυνεύονται οι ζωές πιλότων και στρατιωτών.
Τα προγράμματα της Περιοχής 51
Το Brilliant Buzzard ή αλλιώς Mothership είναι άλλο ένα φημολογούμενο πρόγραμμα της Περιοχής 51. Το μεγάλο αυτό τζετ θα μπορούσε να μεταφέρει ένα μικρότερο αεροσκάφος, ενδεχομένως ένα μη επανδρωμένο. Το μικρότερο αεροσκάφος είναι σχεδιασμένο να εκτοξεύεται από ένα μεγαλύτερο τζετ ενώ βρίσκεται στον αέρα.
Και τα σοβιετικά αεροσκάφη, όμως, έπαιξαν τεράστιο ρόλο στην Περιοχή 51. Τα αεροσκάφη αυτά είτε κατελήφθησαν είτε αποκτήθηκαν με άλλο τρόπο. Η Πολεμική Αεροπορία και η CIA τα χρησιμοποίησαν σε εκπαιδευτικές ασκήσεις και σε πολεμικά παιχνίδια. Η χρήση των σοβιετικών αεροσκαφών στον εναέριο χώρο της Περιοχής 51 ενέπνευσαν το κωδικό της όνομα «Κόκκινη Πλατεία».
Άραγε, τι προγράμματα να βρίσκονται σε εξέλιξη σήμερα στην Περιοχή 51; Εκτός από τη συνεχόμενη εστίαση στην τεχνολογία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, οι θεωρητικοί των μυστικών προγραμμάτων προτείνουν κάποια πιθανά σενάρια. Ένα από αυτά είναι η κατασκευή ενός μεταφορικού αεροσκάφους με τεχνολογία stealth, το οποίο είναι σχεδιασμένο για να μεταφέρει στρατεύματα εντός και εκτός των εμπόλεμων περιοχών, χωρίς να είναι ανιχνεύσιμο. Πολλοί είναι εκείνοι που βλέπουν την ανάγκη για ένα όχημα, το οποίο θα μπορεί να πραγματοποιεί αποτελεσματικά -και κυρίως κρυφά- κάθετες απογειώσεις. (Το V-22 Osprey έχει αυτή την ικανότητα, αλλά οι κριτικές λένε πως το όχημα δεν είναι αποτελεσματικό και δεν πληροί τους στρατιωτικούς στόχους.) Άλλο ένα πιθανό ερευνητικό πρόγραμμα είναι το ελικόπτερο stealth. Αν και πολλοί ισχυρίζονται πως ήδη υπάρχουν και χρησιμοποιούνται ελικόπτερα stealth, παρόλα αυτά τίποτα δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμα. Κάποιοι θεωρητικοί βλέπουν την ανάγκη για ένα αεροσκάφος stealth, το οποίο θα είναι ειδικά σχεδιασμένο για να εξουδετερώνει επίγειους στόχους. Μέχρι στιγμής, τα περισσότερα αεροσκάφη stealth χρησιμοποιούνται είτε για παρακολουθήσεις είτε για εναέριες μάχες. Υπάρχει, επίσης, η ανάγκη για αεροσκάφη που θα μπορούν σε όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο να αναπτύσσονται σε οποιαδήποτε τοποθεσία παγκοσμίως. Προγράμματα όπως το φημολογούμενο αεροσκάφος Aurora και άλλα υπερηχητικά οχήματα εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Άλλα φημολογούμενα ερευνητικά προγράμματα είναι η τεχνολογία μανδύα, οι ακτίνες πρωτονίου και οι συσκευές αντιβαρύτητας.
Φυσικά, όλα αυτά α προγράμματα δεν είναι παρά ένα κομματάκι από ένα φημολογούμενο παγόβουνο. Η Περιοχή 51 είναι περισσότερο γνωστή για τη σχέση της με τους εξωγήινους και τα ΑΤΙΑ.
Περιοχή 51 και εξωγήινοι
Κάποιοι πιστεύουν πως ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο συνετρίβη στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού, και πως η κυβέρνηση μετέφερε τα συντρίμμια και ένα σώμα στην Περιοχή 51 για εξέταση και μελέτη. Κάποιοι το πάνε ακόμα παραπέρα, ισχυριζόμενοι πως οι εγκαταστάσεις διαθέτουν υπόγεια επίπεδα και τούνελ, που ενώνουν μεταξύ τους διάφορες μυστικές τοποθεσίες και περιέχουν αποθήκες γεμάτες με εξωγήινη τεχνολογία, ακόμα και ζωντανά εξωγήινα όντα. Κάποιοι θεωρούν μάλιστα πως στις τοποθεσίες αυτές εργάζονται μόνο εξωγήινοι, που έχουν ως στόχο να δημιουργήσουν έναν ανθρωπο-εξωγήινο υβρίδιο (φαίνεται πως οι εξωγήινοι έχουν χάσει την ικανότητά τους να αναπαράγουν το δικό τους είδος). Οι ιστορίες απονέμουν διάφορους ρόλους στους εξωγήινους, από καλοπροαίρετους επισκέπτες μέχρι διαβολικά κυρίαρχα όντα, που συντηρούνται χάρη σε ένα είδος κρέμας, φτιαγμένης από ανθρώπινα μέλη. Εκπρόσωποι της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν αρνηθεί δημοσίως οποιαδήποτε σχέση των εξωγήινων με την Περιοχή 51, αλλά η άρνηση αυτή φαίνεται να ενδυναμώνει ακόμα περισσότερο τις θεωρίες περί συνομωσίας. Η 24η Ιουνίου του 1947 είναι η μέρα που εισήχθη στο αμερικανικό λεξιλόγιο ο όρος «ιπτάμενος δίσκος». Ήταν η μέρα που ο Κένεθ Άρνολντ ανέφερε πως είδε ένα ΑΤΙΑ την ώρα που πετούσε με το ιδιωτικό του αεροσκάφος πάνω από την Ουάσιγκτον. Συγκεκριμένα, είχε αναφέρει πως είδε ένα αντικείμενο να πετάει σαν δίσκος που αναπηδά πάνω στο νερό και τότε γεννήθηκε η λέξη «ιπτάμενος δίσκος». Στις 8 Ιουλίου 1947, το στρατιωτικό αεροδρόμιο του Ρόσγουελ εξέδωσε ένα δελτίο Τύπου, που έφερε την υπογραφή του Στρατηγού Γουίλιαμ «Butch» Μπλάνσαρντ, το οποίο ανέφερε πως είχαν περισυλλέξει συντρίμμια από ένα ΑΤΙΑ. Ο Στρατός έσπευσε αμέσως να ανακαλέσει τη δήλωση, αλλά δυστυχώς ήταν ήδη αργά καθώς ήδη είχε δημοσιευτεί στον Τύπο. Σύμφωνα με τον Στρατό, δεν επρόκειτο σε καμία περίπτωση για ιπτάμενο δίσκο, αλλά ήταν μετεωρολογικό αερόστατο. Χρόνια μετά, έγγραφα στα οποία άρθηκε το απόρρητο, αναφέρουν πως το αντικείμενο που περισυλλέγη στο Ρόσγουελ επρόκειτο πράγματι για αερόστατο, που δημιουργήθηκε για ένα πρόγραμμα παρακολούθησης, με την ονομασία Πρόγραμμα Mogul. Η ιστορία περί μετεωρολογικού αερόστατου ήταν μία προκάλυψη για το μυστικό αυτό πρόγραμμα. Φυσικά, οι πιστοί των ΑΤΙΑ υποστηρίζουν πως η ιστορία με το κατασκοπευτικό αερόστατο είναι και αυτή μία προκάλυψη και πως ο Στρατός όντως βρήκε ένα εξωγήινο αεροσκάφος.
Ανάστροφη μηχανική στην Περιοχή 51
Το 1987, ένας άντρας με το όνομα Ρόμπερτ Λαζάρ, σοκάρισε τον κόσμο όταν βγήκε στην τηλεόραση και ισχυρίστηκε πως συμμετείχε σε μία επιχείρηση που βασιζόταν σε εξωγήινη τεχνολογία. Συγκεκριμένα, ο Λαζάρ υποστήριξε πως η κυβέρνηση έχει στην κατοχή της τουλάχιστον εννέα διαστημικά αεροσκάφη σε μία βάση που ονομάζεται S-4, και η οποία δεν είναι μακριά από τη λίμνη Γκρουμ. Οι εγκαταστάσεις είχαν ακόμα και αφίσες που έδειχναν ένα ΑΤΙΑ να μετεωρίζεται αρκετά μέτρα πάνω από το έδαφος και τη λεζάντα «Είναι εδώ!». Η εταιρία EG&G τον είχε προσλάβει για να βοηθήσει στην ανάστροφη μηχανική της τεχνολογίας που υπήρχε στα εξωγήινα αεροσκάφη, ώστε να χρησιμοποιηθεί στα αμερικανικά στρατιωτικά οχήματα και την παραγωγή ενέργειας. Ο ίδιος ανακάλυψε μία σκουριασμένη, πυκνή ουσία, την οποία ονόμασε «Στοιχείο 115», και χρησίμευε για τη λειτουργία των εξωγήινων αεροσκαφών. Οι σκεπτικιστές ερεύνησαν εις βάθος όσες περισσότερες από τις δηλώσεις του Λαζάρ μπορούσαν και πολλές από αυτές φάνηκαν να είναι αναληθείς. Για παράδειγμα, ο Λαζάρ ισχυρίστηκε πως έχει μάστερ από το CalTech και το MIT, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν πως φοίτησε σε κάποιο από τα δύο πανεπιστήμια. Ο ίδιος το δικαιολόγησε λέγοντας πως δεν βρέθηκαν στοιχεία διότι η κυβέρνηση προσπαθεί να σβήσει την ύπαρξή του, με σκοπό να τον κάνουν να φανεί αναξιόπιστος και να τον στιγματίσουν. Οι σκεπτικιστές πιστεύουν πως ο Λαζάρ έχει επινοήσει όλη αυτή την ιστορία και τονίζουν πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να σβηστεί η ταυτότητα κάποιου -η κυβέρνηση θα έπρεπε να αφαιρέσει το όνομα του Λαζάρ από παντού, από όλα τα επίσημα έγγραφα μέχρι την επετηρίδα του σχολείου. Ακόμα και έτσι, όμως, οι δηλώσεις του Λαζάρ προκάλεσαν μία έκρηξη ενδιαφέροντος γύρω από τα ΑΤΙΑ και την Περιοχή 51. Μια αρκετά δημοφιλής άποψη μεταξύ των υποστηρικτών του Λαζάρ είναι πως ένα μεγάλο μέρος της παρούσας τεχνολογίας είναι αποτέλεσμα της χρήσης ανάστροφης μηχανικής από εξωγήινα αεροσκάφη. Τα πάντα, από τους ασυρμάτους μέχρι τους υπεραγωγούς, εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία. Συμφωνούν πως οι άνθρωποι από μόνοι τους δεν θα μπορούσαν να αναπτύξουν τέτοιου είδους τεχνολογίες τόσο γρήγορα, χωρίς να έχουν στη διάθεσή τους ένα εξωγήινο μοντέλο. Κάποιοι υποστηρίζουν πως οι πιλότοι της Περιοχής 51 χρησιμοποιούν εξωγήινη τεχνολογία εναντίον των ίδιων των εξωγήινων, καταρρίπτοντάς τους, ώστε να μπορέσουν άλλα σώματα του στρατού να εξερευνήσουν τα κομμάτια τους.
Τα πράγματα περιπλέκονται στην Περιοχή 51
 |
| O Ρόμπερτ Λαζάρ |
Οι πιο ακραίες θεωρίες για τους εξωγήινους στην Περιοχή 51 υποστηρίζουν πως όχι μόνο υπάρχουν εξωγήινοι στη Γη, αλλά αυτοί κινούν τα νήματα. Κυκλοφορούν διάφορες ιστορίες για εξωγήινες βιολογικές οντότητες (EBE), που πιέζουν την κυβέρνηση να συνάψει συμφωνίες, με άσχημη κατάληξη για όλους εμάς. Σύμφωνα με τις θεωρίες αυτές, η κυβέρνηση έχει δώσει τη συγκατάθεσή της ώστε οι εξωγήινοι να απαγάγουν ανθρώπους κατά βούληση, να κάνουν πειράματα πάνω σε αβοήθητους πολίτες, ακόμα και να μετατρέπουν ανθρώπους σε κρέμα, που στη συνέχεια θα αποτελέσουν την τροφή των EBE. Άλλες θεωρίες υποστηρίζουν πως οι εξωγήινοι βρίσκονται εδώ για να χρησιμοποιήσουν τους ανθρώπους ώστε να δημιουργήσουν ένα υβριδικό πλάσμα και πως οι ίδιοι οι εξωγήινοι δεν μπορούν πλέον να αναπαραχθούν από μόνοι τους. Κάποιοi προσφέρουν ελπίδα με αναφορές για διάλυση της συνεργασίας μεταξύ κυβέρνησης και εξωγήινων, έχοντας ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση να ξαναπάρει το πάνω χέρι. Φυσικά, σχεδόν όλες αυτές οι θεωρίες υπαινίσσονται πως η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με αδύναμους και ανεύθυνους τρόπους τους πολίτες των ΗΠΑ, οι οποίοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα.
Σύμφωνα με τους πιστούς των ΑΤΙΑ, το Hangar 18 είναι το όνομα του κτιρίου που κρατούν κρυμμένο ένα εξωγήινο αεροσκάφος και ένα εξωγήινο ον. Η τοποθεσία του Hangar 18 έχει αποτελέσει θέμα διαμάχης. Κάποιοι υποστηρίζουν πως το υπόστεγο στην Περιοχή 51 είναι στο Hangar 18. Μία ταινία με τον τίτλο «Περιοχή 51: Η εξωγήινη συνέντευξη» δείχνει έναν υποτιθέμενο εξωγήινο σε αιχμαλωσία, αν και οι σκεπτικιστές διατηρούν αμφιβολίες σχετικά με την αυθεντικότητά του. Ο Ρικ Μπέικερ, ειδικός στα ειδικά εφέ, με πολλά χρόνια εμπειρίας, δήλωσε κατηγορηματικά πως πιστεύει ότι ο εξωγήινος δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μία κούκλα.
Θέαση ΑΤΙΑ στην Περιοχή 51
Επειδή ο εναέριος χώρος γύρω και πάνω από την Περιοχή 51 χρησιμοποιείται για δοκιμαστικές πτήσεις και εκπαιδευτικές αποστολές, είναι αρκετά πιθανό (και δυνατό) να δει κάποιος να πετάει ένα αεροσκάφος από πάνω. Κάποιες φορές, αυτό το αεροσκάφος μπορεί να φαίνεται σπάνιο, ακόμα και απροσδιόριστο στο απαίδευτο μάτι. Ακόμα και αεροσκάφη που μας είναι γνωστά μπορούν κάποια στιγμή να μας μπερδέψουν και να νομίσουμε πως είδαμε κάτι που δεν είναι από τη Γη. Οι σκεπτικιστές τονίζουν πως πολλές αναφορές θέασης ΑΤΙΑ συμφωνούν βολικά με τις προγραμματισμένες καθημερινές αφίξεις των αεροσκαφών Janet στη βάση. Πολλά από τα πρώην απόρρητα προγράμματα της Περιοχής 51 πράγματι μοιάζουν να είναι από άλλο κόσμο. Πιο συγκεκριμένα, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μοιάζουν παράξενα, καθώς δεν έχουν πιλοτήριο ή πόρτες. Επιπλέον, πολλές εκπαιδευτικές ασκήσεις χρησιμοποιούν φωτοβολίδες για να εξουδετερώσουν τα πυρά των πυραύλων ή να αποσπάσουν την προσοχή όσων τυχόν παρακολουθούν, την ώρα που ένα μυστικό αεροσκάφος πραγματοποιεί ελιγμούς. Ένα δημοφιλές σημείο για την παρακολούθηση ΑΤΙΑ είναι το λεγόμενο Μαύρο Γραμματοκιβώτιο στον Αυτοκινητόδρομο 375 της Νεβάδα. Το γραμματοκιβώτιο ανήκει σε έναν ντόπιο ιδιοκτήτη ράντζου και έγινε διάσημο όταν ο Μπομ Λαζάρ ισχυρίστηκε πως σε εκείνο το σημείο συγκέντρωνε ανθρώπους για να παρακολουθήσουν προγραμματισμένες δοκιμαστικές πτήσεις εξωγήινων αεροσκαφών. Σήμερα, το γραμματοκιβώτιο έχει βαφτεί άσπρο και ο ιδιοκτήτης του έχει ισχυριστεί επανειλημμένως πως δεν πιστεύει ότι κάποιο από τα αεροσκάφη που πέταξε από πάνω του ήταν εξωγήινο.
Διαμάχη στην Περιοχή 51
Εργαζόμενοι στην Περιοχή 51 έπρεπε να υπομείνουν δύσκολες συνθήκες από τις πρώτες κιόλας μέρες τους στις εγκαταστάσεις. Τη δεκαετία του '50, όταν στη βάση δοκίμαζαν τον κατασκοπευτικό αεροσκάφος U-2, η CIA αναγκάστηκε να σταματήσει τις επιχειρήσεις και να εκκενώσει τις εγκαταστάσεις λόγω μιας πυρηνικής δοκιμής στη γειτονική περιοχή της Νεβάδα. Κάποιες φορές, η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας ειδοποιούσε εκ των προτέρων για την διεξαγωγή δοκιμών ώστε οι γύρω κάτοικοι να μπορέσουν να εκκενώσουν εγκαίρως την περιοχή εάν κρινόταν απαραίτητο, αλλά κάποιες άλλες φορές οι δοκιμές δεν ανακοινώνονταν καν. Τα αποτελέσματα αυτών των δοκιμών ήταν εμφανή από απόσταση 160 χιλιομέτρων. Κάτοικοι του Λας Βέγκας συχνά οργάνωναν εκδρομές σε κοντινές κορυφές και πικνίκ με θέα τα σύννεφα-μανιτάρια.Το 1957, μια τέτοια δοκιμή, με την ονομασία HOOD, ήταν τμήμα του προγράμματος Operation Plumbob, που είχε ως στόχο να εξακριβώσει εάν οι κατεστραμμένες πυρηνικές βόμβες εξέπεμπαν βλαβερά ποσοστά ραδιενέργειας. Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας πυροδότησε μία πυρηνική κεφαλή 74 κιλοτόνων σε ύψος 1500 ποδιών πάνω από την Περιοχή 9 στην NTS. Ήταν η πιο ισχυρή εναέρια έκρηξη που σημειώθηκε ποτέ πάνω από την ηπειρωτική χώρα. Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας είχε ενημερώσει την Περιοχή 51 για έγκαιρη εκκένωση αλλά δεν είχε κάνει το ίδιο και για τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Από την έκρηξη προκλήθηκαν μικρές ζημιές στην Περιοχή 51 -κυρίως σπασμένα παράθυρα και πόρτες. Η ραδιενέργεια ήταν το θέμα για το οποίο ανησυχούσαν περισσότερο, και πράγματι, το έδαφος απορρόφησε μεγάλη ποσότητα ραδιενέργειας όλα αυτά τα χρόνια των πυρηνικών δοκιμών.
Καθαρίζοντας την Περιοχή 51
Άλλος ένας κίνδυνος στην Περιοχή 51 είχε να κάνει με την καταστροφή της απόρρητης τεχνολογίας και των οχημάτων. Τη δεκαετία του '80, εργαζόμενοι στην Περιοχή 51 έσκαψαν μεγάλες, ανοιχτές λακκούβες και έριξαν μέσα τοξικά υλικά. Έκαψαν τα υλικά, χρησιμοποιώντας καύσιμο αεριοπροωθουμένων, με αποτέλεσμα να εκτεθούν σε χημικά και αναθυμιάσεις. Σύμφωνα με την αγωγή που κατέθεσαν εναντίον κυβερνητικών στελεχών, οι εργαζόμενοι ζήτησαν να τους παρασχεθεί εξοπλισμός ασφαλείας, όπως για παράδειγμα αντιασφυξιογόνες μάσκες, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε για οικονομικούς λόγους. Όταν ρώτησαν εάν μπορούν να φέρουν οι ίδιοι δικό τους εξοπλισμό, οι ανώτεροί τους τούς απάντησαν πως για λόγους ασφαλείας δεν μπορούσαν να φέρουν εξωτερικό εξοπλισμό μέσα στη βάση. Αρκετοί εργαζόμενοι αρρώστησαν από την έκθεσή τους στις βλαβερές ουσίες, ενώ δύο πέθαναν. Η Έλεν Φροστ, χήρα του εργαζομένου στην Περιοχή 51 Ρόμπερτ Φροστ, και πολλοί ακόμα εργαζόμενοι στη λίμνη Γκρουμ, βοήθησαν τον δικηγόρο Τζόναθαν Τάρλεϊ να στοιχειοθετήσει την αγωγή.
Ένα ενδιαφέρον κομμάτι της αγωγής, που προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στην Περιοχή 51, ήταν η υποβολή ως αποδεικτικό στοιχείο ενός μη απορρήτου εγχειριδίου ασφαλείας. Ο Τάρλεϊ υποστήριξε πως το εγχειρίδιο όχι μόνο αποδείκνυε ότι υπήρχε η βάση, αλλά και πως η κυβέρνηση γνώριζε τους κινδύνους από τη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων και δρούσε με αμέλεια απέναντι στους εργαζομένους της Περιοχής 51. Η κυβέρνηση, από αντίδραση, έκανε απόρρητο το εγχειρίδιο ασφαλείας και ο Δικαστής Φίλιπ Προ δεν το δέχτηκε ως αποδεικτικό στοιχείο. Παρόλα αυτά, το εγχειρίδιο υπάρχει ακόμα στο Διαδίκτυο. Κάποιοι ισχυρίζονται πως είναι πλαστό, αλλά εάν ισχύει κάτι τέτοιο, προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα -γιατί η κυβέρνηση να κατατάξει ένα πλαστό έγγραφο ως απόρρητη πληροφορία;
Ο Πρόεδρος Κλίντον υπέγραψε τον Σεπτέμβριο του 1995 ένα Εκτελεστικό Διάταγμα, όπου απάλλασσε την Περιοχή 51 από τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς. Το Διάταγμα αυτό αποτελεί την πιο επίσημη παραδοχή της ύπαρξης της Περιοχής 51 από την κυβέρνηση και αναφέρεται στην Περιοχή 51 ως «τοποθεσία επιχειρήσεων της Πολεμικής Αεροπορίας κοντά στη λίμνη Γκρουμ της Νεβάδα.» Ο Δικαστής Προ τελικά απέρριψε την αγωγή, με τη δικαιολογία πως η έρευνα αποτελεί απειλή για την εθνική ασφάλεια. Ο Τάρλεϊ ισχυρίστηκε πως η απόφαση αυτή είναι επικίνδυνη καθώς η κυβέρνηση θα μπορεί να κρύβει εγκλήματα έχοντας ως πρόσχημα την εθνική ασφάλεια.
Σήμερα, η Περιοχή 51 επιτρέπει στην Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας να ερευνήσει τις εγκαταστάσεις, ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτή συμμορφώνεται με τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις. Παρόλα αυτά, όλες οι αναφορές παραμένουν απόρρητες και δεν δημοσιεύονται. Πολλοί ισχυρίζονται πως χωρίς τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων, οι εγκαταστάσεις παραμένουν ανεξέλεγκτες. Το Εκτελεστικό Διάταγμα του Κλίντον επιτρέπει στις αναφορές να παραμείνουν σφραγισμένες, παρά το γεγονός ότι βάσει νόμου κρίνεται απαραίτητη η δημοσίευσή τους. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει κάθε χρόνο να ανανεώνει το διάταγμα, κάτι που γίνεται μέχρι στιγμής.
Σύντομη ιστορία της Περιοχής 51
Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το Αεροπορικό Σώμα του αμερικανικού Στρατού (πρόδρομος της σημερινής Πολεμικής Αεροπορίας) κατασκεύασε διάφορους αεροδιαδρόμους στη Νεβάδα, συμπεριλαμβανομένων και δύο μικρών διαδρόμων στη λίμνη Γκρουμ. Το σημείο ονομάστηκε Σχολή Πυροβολητών του Αεροπορικού Σώματος. Μετά τη δεκαετία του '40, οι διάδρομοι αυτοί εγκαταλείφτηκαν.Στις αρχές της δεκαετίας του '50, η CIA συνεργάστηκε με την εταιρεία Lockheed για την ανάπτυξη αεροσκαφών, που θα πετούσαν σε πολύ μεγάλο ύψος και θα χρησιμοποιούνταν στις κατασκοπευτικές αποστολές. Επικεφαλής του προγράμματος τέθηκε ο Κέλλι Τζόνσον, που σχημάτισε ένα τμήμα μηχανικών και πιλότων δοκιμαστικών αεροσκαφών. Τα μέλη της ομάδας αυτής ονομάστηκαν Skunk Works. Οι Skunk Works ήταν γνωστοί για τη μυστικότητά τους και τον φανατισμό για την επίτευξη των στόχων τους.
Τόσο η CIA όσο και ο Τζόνσον γνώριζαν καλά πως η μυστικότητα ήταν εξαιρετικά σημαντική για την επιτυχία των προγραμμάτων και έτσι ο Τζόνσον χρειάστηκε να βρει μία τοποθεσία όπου θα μπορούσε να κατασκευάσει και να δοκιμάσει μυστικά αεροσκάφη. Ήθελε μία τοποθεσία, που θα ήταν αρκετά απομονωμένη, ώστε να μην προκαλεί το ενδιαφέρον, αλλά ταυτοχρόνως θα ήταν αρκετά κοντά σε μία μεγάλη πόλη, ώστε να μην είναι δύσκολη η προμήθεια των εγκαταστάσεων. Η τοποθεσία θα έπρεπε να είναι εύκολα προσβάσιμη με αεροσκάφος, και μακριά από την πορεία που ακολουθούν τα εμπορικά και πολεμικά αεροσκάφη. Επιπλέον, θα έπρεπε να υπάρχει αρκετός χώρος, ώστε να μπορεί να φιλοξενηθεί ένας μεγάλος αριθμός εργατικού δυναμικού.
Το 1955, ο Τζόνσον ταξίδεψε στη Νεβάδα, μαζί με τον πιλότο δοκιμαστικών αεροσκαφών, Τόνι Λεβίερ, και τον εκπρόσωπο της CIA, Όσμοντ Ρίτλαντ, με σκοπό να βρουν ένα καλό μέρος, όπου θα μπορούσαν να στήσουν τις εγκαταστάσεις για τις δοκιμαστικές πτήσεις. Ο Ρίτλαντ ήταν εκπαιδευτής στη Σχολή Πυροβολητών και τον ενημέρωσε σχετικώς. Τότε ήταν που ο Τζόνσον αποφάσισε πως το μέρος εκείνο ήταν ιδανικό για τις επιχειρήσεις τους.
Τέσσερις μήνες αργότερα, οι εργάτες ολοκλήρωσαν την αρχική κατασκευή. Ξεκίνησαν οι δοκιμαστικές πτήσεις των U-2 και ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ υπέγραψε το Εκτελεστικό Διάταγμα, με το οποίο απαγορεύονταν οι πτήσεις στον εναέριο χώρο πάνω από τη λίμνη Γκρουμ. Η CIA, η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και η Lockheed επιτηρούσαν τις επιχειρήσεις. Τελικά, ο έλεγχος της βάσης πέρασε στο Υπουργείο Ενέργειας και την Πολεμική Αεροπορία.
Ιστορική αναδρομή γεγονότων στην Περιοχή 51
Τα παρακάτω αποτελούν μία ιστορική αναδρομή των γεγονότων, λίγο μετά την κατασκευή της Περιοχής 51:- 1957 – Η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας δίνει στον Τύπο «Παρασκηνιακές Πληροφορίες σχετικά με τις Πυρηνικές Δοκιμές στη Νεβάδα». Το φυλλάδιο περιγράφει μία μικρή βάση στη λίμνη Γκρουμ, με το όνομα Πρόγραμμα Watertown, και αναφέρει πως οι εγκαταστάσεις αποτελούν τμήμα ενός προγράμματος που μελετά τον καιρό.
- 1961 – Η περιοχή αποκλεισμού του εναέριου χώρου πάνω από τη βάση μεγαλώνει σε ύψος αλλά όχι και σε μήκος -έχει μέγεθος 5x9 ναυτικά μίλια, αλλά εκτείνεται σε ύψος και έχει πάρει το όνομα R-4808. Ένα χρόνο μετά, το τμήμα της Πολεμικής Αεροπορίας διευρύνει και πάλι τον απαγορευμένο εναέριο χώρο, αλλά αυτή τη φορά η περίμετρος φτάνει τα 22x20 ναυτικά μίλια και παίρνει το όνομα Groom Box ή απλά Box, όπως είναι γνωστό μέχρι και σήμερα. Καμία πτήση, ούτε εμπορική ούτε στρατιωτική, δεν επιτρέπεται στον εναέριο χώρο της βάσης (εκτός από τις δοκιμαστικές πτήσεις της ίδιας της βάσης.)
- 1962 – Το πρώτο Α-12 φτάνει στη λίμνη Γκρουμ και δύο μήνες μετά πραγματοποιείται η πρώτη δοκιμαστική πτήση. Πιλότοι της CIA φτάνουν στη βάση μετά σχεδόν από έναν χρόνο και ξεκινούν τις εκπαιδευτικές πτήσεις.
- 1967 – Το πρώτο σοβιετικό MIG 21 φτάνει στη λίμνη Γκρουμ. Οι αξιωματούχοι ονομάζουν το δοκιμαστικό πρόγραμμα του MIG «Have Donut». Ορισμένοι πιλότοι αρχίζουν να αποκαλούν τον εναέριο χώρο πάνω από τη λίμνη Γκρουμ ως «Κόκκινη Πλατεία».
- 1977 – Χρόνια πριν ο κόσμος να γνωρίσει το μαχητικό Stealth, το πρώτο πρωτότυπο F117 φτάνει στην Περιοχή 51 και παίρνει το όνομα «Have Blue». Την ίδια χρονιά, Η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) τραβάει μία εναέρια φωτογραφία της βάσης. Η φωτογραφία δημοσιεύεται σε πολλά έντυπα και είναι διαθέσιμη μέχρι το 1994, οπότε και η κυβέρνηση την αποσύρει.
- 1982 – Πραγματοποιείται στη λίμνη Γκρουμ η πρώτη πτήση του σκάφους, γνωστού με την ονομασία «Tacit Blue». Όπως και το F-117A, το Tacit Blue είναι ένα αεροσκάφος τεχνολογίας Stealth.
- 1984 – Η βάση ζητάει άλλα 360 τετραγωνικά χιλιόμετρα, προκειμένου να επεκταθεί ο απαγορευμένος εναέριος χώρος πάνω από τις εγκαταστάσεις της. Οι φύλακες απαγόρευσαν την είσοδο του κοινού στην περιοχή, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ανησυχίες και διαμαρτυρίες από τους ντόπιους και τους τουρίστες. Το αίτημα επικυρώθηκε από το Κογκρέσο τρία χρόνια μετά.
- 1988 – Ένας σοβιετικός δορυφόρος φωτογραφίζει την Περιοχή 51. Η φωτογραφία δημοσιεύεται στο «Popular Science», δίνοντας ουσιαστικά για πρώτη φορά την ευκαιρία στο κοινό να δει τη μυστική βάση. Την ίδια χρονιά, ο Ρόμπερτ Φροστ, εργαζόμενος στην Περιοχή 51, πεθαίνει. Η νεκροτομή που διενεργήθηκε έδειξε πως το σώμα του περιείχε υψηλά ποσοστά επικίνδυνων χημικών, όπως διοξίνες, τριχλωροαιθυλένιο και διβενζοφουράνιο. Η χήρα του, Έλεν, καταθέτει αγωγή κατά της κυβέρνησης , ισχυριζόμενη πως ο σύζυγός της πέθανε εξαιτίας της έκθεσής του σε επικίνδυνα χημικά.
- 1989 – Ο Ρόμπερτ Λαζάρ εμφανίζεται στην τηλεόραση και ισχυρίζεται πως εργάστηκε πάνω στην ανάστροφη μηχανική εξωγήινης τεχνολογίας, σε μία τοποθεσία κοντά στη λίμνη Γκρουμ.
- 1995 – Η Περιοχή 51 αποκτά δύο τοποθεσίες, δημοφιλείς στους τουρίστες και τους περίεργους ντόπιους. Το Φρίντομ Ριτζ και το Γουάιτ Σάιντς Πικ. Ο Πρόεδρος Κλίντον υπογράφει ένα εκτελεστικό διάταγμα, απαλλάσσοντας την Περιοχή 51 από τη νομοθεσία και την έρευνα, για λόγους εθνικής ασφάλειας.
- 1996 – Η Νεβάδα μετονομάζει τον Αυτοκινητόδρομο 375, γνωστό και ως «ο μοναχικότερος αυτοκινητόδρομος της Αμερικής, σε «Εξωγήινο Αυτοκινητόδρομο». Σκεπτικιστές απ' όλο τον κόσμο αρχίζουν να παραπονιούνται.
- 1997 – Πραγματοποιείται άρση του απορρήτου για την Περιοχή 51, παρόλο που όλες οι επιχειρήσεις στη βάση εξακολουθούν να μένουν μυστικές.
- 2007 – Φαίνεται πως κατασκευάζεται ένα καινούργιο υπόστεγο, πολύ μεγαλύτερο από το ήδη υπάρχον. Μία ιστοσελίδα ισχυρίζεται πως το υπόστεγο έχει διαστάσεις 61 μέτρα επί 152 μέτρα και ύψος 30 μέτρα.
santosight.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου