Το πρώτο ημερολόγιο σύμφωνα με τους επιστήμονες έχει διπλάσια ηλικία από εκείνη των ημερολογίων της Μεσοποταμίας που εκτιμάται ότι είχαν εμφανισθεί πριν από περίπου 5.000 χρόνια.
«Η ικανότητα της καταγραφής του χρόνου αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα των ανθρώπινων κοινωνιών και το πότε ξεκίνησε αυτή είναι μείζονος σημασίας για την κατανόηση της ανάπτυξής τους» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης και καθηγητής Αρχαιολογίας του τοπίου στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, Βίνσεντ Γκάφνι.
Οι ερευνητές εξέτασαν μια σειρά από λάκκους, διαφορετικού μεγέθους και βάθους και με περίπλοκο σχεδιασμό στον πυθμένα τους. Διαπίστωσαν λοιπόν, ότι οι πρωτότυπες δομές ήταν ευθυγραμμισμένες με συγκεκριμένα αστρονομικά γεγονότα, όπως π.χ. με τις διάφορες φάσεις της Σελήνης και την χειμερινή ανατολή του ήλιου.
Κατά τους επιστήμονες, αρκετά πρώιμα ημερολόγια ήταν σχεδιασμένα ώστε να καταγράφουν τους μήνες, όμως δεν υποδείκνυαν το πέρας του έτους. Κάτι τέτοιο συμβαίνει, γιατί όπως εξηγούν, το σεληνιακό ημερολόγιο διαφέρει από τον χρόνο που απαιτεί το «ταξίδι» της Γης γύρω από τον Ήλιο. Οι περισσότερες αρχαίες φυλές δεν λάμβαναν υπόψη το γεγονός αυτό, με αποτέλεσμα τα ημερολόγιά τους να «χάνουν» χρόνο.
Οι αρχαίοι κάτοικοι του Αμπερντινσάιρ ωστόσο φαίνεται ότι εντόπισαν το πρόβλημα και δημιούργησαν ένα ημερολόγιο με το οποίο μπορούσαν να προσδιορίσουν το χειμερινό ηλιοστάσιο.
«Το συγκεκριμένο ημερολόγιο όπως φαίνεται προσέφερε μια ετήσια αστρονομική “διόρθωση” με σκοπό τη διατήρηση του συσχετισμού ανάμεσα στην σεληνιακή υπόδειξη της ροής του χρόνου και στο ασυγχρόνιστο ηλιακό έτος και τις εποχές» υποστηρίζει ο δρ Γκάφνι.
Ειρήνη Βενιού
tovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου