
Η Μαρία σύντομα ακολούθησε την ενεργή Γερμανική κίνηση εκείνης της εποχής, της οποίας κύριος σκοπός ήταν η προσάρτηση της Αυστρίας στην Γερμανία. Το 1919 η Μαρία μετακομίζει στο Μόναχο, στο αγόρι της, που αργότερα έγινε αρραβωνιαστικός της. Παραμένει όμως άγνωστο αν παντρεύτηκαν επειδή εξαφανίστηκαν και οι δυο μυστηριωδώς το 1945.

Τον Δεκέμβριο του 1919 μια μικρή ομάδα που αποτελούταν με άτομα από την Thule, Vril και DHvSS (Men of the black stone) ενοικίασαν ένα μικρό σπίτι στο δάσος στην περιοχή Berchtesgaden (Γερμανία) όπου και συναντήθηκαν, συνοδευόμενοι από την Μαρία Orsic και ένα άλλο μέντιουμ που είναι γνωστό μόνο ως Sigrun. Η Μαρία εκεί κατάφερε να λάβει ορισμένες πληροφορίες σε ένα Τεκτονικό Γερμανικό έγγραφο – σε μια άγνωστη προς αυτήν γλώσσα – η οποίες περιείχαν τεχνικές πληροφορίες για την κατασκευή μίας ιπτάμενης μηχανής. Τα έγγραφα της Εταιρίας Vril αναφέρουν ότι αυτές οι πληροφορίες είχαν την πηγή τους στο Aldebaran, ένα ηλιακό σύστημα 68 έτη φωτός μακριά, στο σύμπλεγμα του Ταύρου. Μπροστά της τώρα είχε δυο σωρούς με χαρτιά: ένας με το Τεκτονικό έγγραφο, και ο άλλος με μια ευανάγνωστη γραφή. Η Μαρία υποπτεύθηκε ότι η δεύτερη σωρός με χαρτιά πρέπει να ήταν γραμμένη σε μια αρχαία ανατολική γλώσσα και ως εκ τούτου θα μπορούσε να βοηθηθεί από τους “Panbabylonists”, έναν κύκλο στενά συνδεδεμένο με την Thule Gesellschaft ο οποίος αποτελούταν από τον Hugo Winckler, Peter Jensen, Friedrich Delitzsch και ορισμένους άλλους. Τελικά ανακάλυψαν ότι η μυστιριώδης γλώσσα ήταν στην ουσία αρχαία Σουμεριανά και ως εκ τούτου η γλώσσα των υδριτών της αρχαίας Βαβυλώνιακής κουλτούρας. Η Sigrun, από την Vril Gesellschaft βοήθησε στην μετάφραση της γλώσσας και στην αποκωδικοποίηση των παράξενων εικόνων της κυκλικής ιπτάμενης μηχανής.
Το σενάριο της "άλλης επιστήμης" (ή "εναλλακτικής επιστήμης") ορίμασε από αυτήν την στιγμή και μεσα στα επόμενα χρόνια. Εξαιτίας των οικονομικών προβημάτων χρειάστηκαν τρία χρόνια ώσπου να αρχίσει η κατασκευή της ιπτάμενης μηχανής. Μέχρι το 1922, μέρη της μηχανής ξεκίνησαν να έρχονται από διάφορα ανεξάρτητα εργοστάσια τα οποία χρηματοδοτούταν εξ'ολοκλήρου από την Thule και την Vril.
Κατα τα τέλη Νοεμβρίου του 1924 η Μαρία επισκεύτηκε τον Rudolf Hess στο διαμέρισμά του στο Μόναχο, μαζί με τον Rudolf von Sebottendorf, τον ιδρυτή της Thule Gesellschaft. O Sebottendorf ήθελε να επικοινωνίσει με τον Dietrich Eckart, ο οποίος είχε αρρωστήσει βαριά πριν ένα χρόνο. Ο Eckart είχε μεταφράσει τα έρχα του Ibsen’s στα γερμανικά και ήταν εκδότης του περιοδικού “Auf gut Deutsch”, και ήταν μέλος της Thule Gesellschaft. Για να γίνει εφικτή η επικοινωνία με τον Eckart, ο Sebottendorff και οι άλλοι Thulists (αναμεσά τους και ο Ernst Schulte-Strathauss) ένωσαν τα χέρια τους γύρω από ένα "μαύροντυμένο" τραπέζι.
O Hess βρήκε αποθαρρυντικό να παρακολουθεί τα μάτια της Μαρίας Orsic να γυρνάνε και να γίνονται λευκά, καθώς κατρακυλούσε στην καρέκλα πίσω της με το στόμα ανοιχτό. Παρόλα αυτά ο Sebottendorff χαμογέλασε από ευχαρίστηση όταν άκουσε την φωνή του Eckart να βγαίνει από το μέντιουμ. Ο Eckart ανακοίνωσε οτι ήταν υποχρεωμένος να αφίσει κάποιον άλλο να μιλήσει, ο οποίος είχε ένα πολύ συμαντικό μύνημα. Μια παράξενη φωνή ακούστηκε και συστήθηκε ως “Οι Sumi, μονομάχοι ενός μακρινού κόσμου που είναι σε τροχιά γύρω από το άστρο Aldebaran στο αστρικό σύμπλεγμα που αποκαλείτε Ταύρο”. Ο Hess και ο Schulte-Strathaus έμειναν έκπληκτοι. Σύμφωνα με την φωνή, οι Sumi ήταν μια ανθρωπόμορφη φυλή που εν συντομία είχαν αποικίσει την Γή πριν 500 εκατομύρια χρόνια. Τα ερείπια της αρχαίας Larsa, Shurrupak και Nippur στο Ιρακ είχαν χτιστεί από αυτούς. Αυτοί που επέζησαν από την μεγάλη πλημμύρα του Ut-napishtim (ο δικός μας κατακλυσμός του Νώε) έγιναν οι πρόγονοι της Άρειας φυλής. Ο Sebottendorff όμως παρέμενε σκεπτικός και ζητούσε αποδείξεις. Καθώς η Μαρία ήταν ακόμα σε έκσταση, ζωγάφισε αρκετές γραμμές και αρκετά σύμβολα. Αυτά τα σύμβολα αποδείχθηκε οτι ήταν αρχαία Σουμεριανά, η γλώσσα των ιδρυτών της παλαιότερης Βαβυλωνιακής κουλτούρας.
Τον Δεκέμβριο του 1943 η Μαρία οργάνωσε, μαζι με την Sigrun, μια συνάντηση των Vril σε μια παραλία στο θέρετρο Kolberg. Ο κύριος σκοπός της συνάντησης ήταν το "Aldebaran project". Τα μέντιουμ των Vril είχαν λάβει συγκεκριμένες πληροφορίες για τους πλανήτες γύρω από το άστρο Aldebaran και σκόπευαν να οργανώσουν ένα ταξίδι για εκεί. Αυτό το σχέδιο συζητήθηκε ξανά στις 22 Ιανουαρίου 1944 σε μια συνάντηση μεταξύ του Hitler, Himmler, Dr. W. Schumann (επιστήμονα και καθηγητή στο Technical University of Munich) και Kunkel του Vril Gesellschaft. Αποφασίστηκε οτι το Vril 7 “Jäger” θα στελνόταν μέσω ενώς καναλιού άλλης διάστασης με την ταχύτητα του φωτός στο Aldebaran. Σύμφωνα με τον N. Ratthofer (συγγραφέας), η πρώτη δοκιμαστική πτήση πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 1944. Το τέστ κατέληξε σε καταστροφή διότι μετά την πτήση το Vril 7 ήταν "λες και πετούσε για εκατό χρόνια". Το εξωτερικό του φαινόταν πολύ παλιό και υπήρχαν ζημιές σε διάφορα μέρη του.
Η Μαρία Orsic εξαφανίστηκε το 1945. Στις 11 Μαρτίου του 1945 ένα εσωτερικό έγγραφο της Vril Gesellschaft στάλθηκε σε όλα τα μέλη της οργάνωσης, ένα γράμμα γραμμένο από την ίδια την Μαρία Orsic. Το γράμμα τελείωνε με την έκφραση "niemand bleibt hier" (κανείς δεν μένει εδώ). Ήταν η τελευταία ανακοίνωση από την Vril Gesellschaft, και από τότε κανείς ξανά δεν είχε νέα από την Μαρία ή από τα υπόλοιπα μέλη. Πιθανολογείται ότι διέφυγαν στον Aldebaran.
Πηγή : battleofearth.wordpress.com
Μετάφραση-Απόδοση-Επιμέλεια
Αστρική Προβολή
astrikiprovoli.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου